1 Aug 2011

Scribbling is important! / Žvrljanje je važno!






























Before they walk, babies crawl. And when they do, no parent will disparagingly say: “It’s nothing, he is just aimlessly crawling!”  Nor will they expect the baby to walk instead of crawling. Just as crawling precedes walking, so scribbling precedes drawing (and writing)! Even so, many a parent, showing their child’s drawing, will tell it off: “This is nothing, just some meaningless scribbling. When is he going to start really drawing?” (Probably meaning: make a realistic drawing). It will take long before the child shows a desire and begins to draw realistically.                                                                                                                       
A child can start drawing as soon as he can hold a pencil in his hand. That can be at the age of 6 months, though most children start drawing when they are 12 to 18 months old. In this first phase of drawing (called Scribbling) children draw, yes draw, Scribbling, with capital S – and there is no telling them off. These are no unsuccessful attempts at realistic drawing or visual presentation of the surrounding objects. For the child, these represent motion, a kinetic experience he enjoys, a fascination with a material leaving a trace on paper, and an excitement with something appearing on paper that was not there a moment ago – all these having more to do with the sound (the pencil makes on contact with paper), motion and action resulting in the creation of a visual product. Young children do not draw with an intention of making a drawing or a picture in the sense in which adults see a picture, nor do they wish to present anything. For them scribbling is motion and action. They often do not even look at the paper while scribbling. 
Therefore, parents should not be disappointed when they do not recognize shapes or similarities with objects in their child’s drawings and scribbling – they should not even look for them. The way in which the parents react and comment their child’s drawings in all phases, even in this early one, is of utmost importance, and may make a difference between developing a resistance against, and a love for drawing and arts in general.

Pre nego što prohodaju deca puze. I ni jedan roditelj neće reći sa omalovažavanjem: "To je ništa, samo bezveze puzi!" Niti će očekivati od deteta da hoda umesto da puzi. Kao što puzanje prethodi hodanju, tako i žvrljanje prethodi crtanju (i pisanju!) Ali koliko roditelja pokazujući crtež svog deteta kao da se pravda i s nipodaštavanjem kaže: "To je ništa, samo neke bezveze žvrljotine. Kad će već jednom početi da crta?" (verovatno misleći: realistično da crta). Proćiće još mnogo vremena pre nego što dete poželi i počne da crta realistično.                                                                                                               
Dete može da počne da crta čim je u stanju da samostalno sedi i drži olovku u ruci. To može biti već sa 6 meseci, iako većina dece počne da crta negde oko 12, najčešće  sa 18 meseci. U ovoj prvoj fazi u crtanju (koja se zove faza Žvrljanja) deca, da, crtaju Žvrljotine ali sa velikim Ž i bez omalovažavanja! I one nikako nisu neuspeli pokušaj da se realistično crta niti da se vizuelno predstave predmeti iz okruženja. Za dete, one predstavljaju kretanje, kinetički doživljaj u kojem ono uživa, a zatim i fascinaciju materijalom koji ostavlja trag na papiru i oduševljenje da se na papiru pojavilo nešto čega do malo pre nije bilo, i imaju više veze sa zvukom (koji olovka pravi u dodiru sa podlogom), pokretom i akcijom nego sa stvaranjem vizuelnog proizvoda. Dete crtajući nema nameru da napravi crtež ili likovno delo u onom smislu u kojem odrasli vide likovno delo, niti da bilo šta predstavi. Žvrljanje je za dete kretanje i akcija! Deca, stoga, često ni ne gledaju u papir dok žvrljaju.                                                                                
Zato roditelji ne treba da budu razočarani kada u crtežima i Žvrljotinama svoje dece ne nađu prepoznatljive oblike ili sličnost sa predmetima iz okruženja; zapravo ne treba ni da ih traže. Način na koji roditelji reaguju i komentarišu dečje crteže u svim fazama, pa i ovoj, je veoma važan i od njega u mnogome zavisi da li će deca steći otpor ili razviti ljubav prema crtanju i umetnosti uopšte!

No comments: